Weekendje in Besançon

Zo het is alweer een tijdje geleden dat ik een verhaaltje heb geschreven, dus zal ik er maar eens goed voor gaan zitten. Donderdag heb ik samen met Gwen mijn ticket naar huis geboekt. Ik kom 22 oktober naar huis en ga 1 november weer terug naar Besançon! Dus met de oktoberfeesten ben ik even een weekje thuis.
Vrijdag had ik van 09.30 tot 11.00 les en daarna ben ik met wat Franse studenten aan de presentatie gaan werken. Ze waren gelukkig heel behulpzaam en we hebben samen de tekst gemaakt, zodat ik die alleen nog maar hoefde te leren. ’s Avonds was het dan eindelijk zover! We gingen naar de grootse discotheek in de omgeving. Namelijk naar Dole. Van tevoren heeft Hazel eerst nog even mijn make-up gedaan, daarna samen met een groepje nog een wijntje gedronken en hup iedereen de bus in. Het was wel grappig want iedereen had ook gewoon zijn eigen fles drank mee de bus ingenomen. Alleen de busreis was al ontzettend gezellig. Vooral om het feit dat Jelle en Tom ontzettend naar de wc moest en de buschauffeur maar niet wilde stoppen. Daarom heeft Jelle ongeveer een uur lang met een fransman staan praten, zodat hij er niet aan hoefde te denken. En Tom heeft geen woord meer gezegd en hij zat alleen maar op zijn flesje te sabbelen. Ook zijn er de nodige foto’s gemaakt, maar die heb ik in de vorige blog al laten zien. Buiten de discotheek stond een grote kerstboom, met hele mooie lampjes erin, het deed mij en Gwen aan Disney denken. Binnen was het ook super mooi, met een paar verschillende zalen. Deze hadden ook allemaal andere belichting, de muziek was ook zeer verschillend, dus voor ieder wat wils. Er was zelfs een soort bakkertje in de discotheek. Het enige wat een beetje tegenviel waren de prijzen. Een biertje kostte namelijk 8euro, dus de prijs van een wodka-redbull wil je niet eens weten. Als welkomstdrankje heb ik wel een desperados gedronken, en ja ik vond het nog redelijk lekker ook! En voor alle mensen thuis, neee dat wil nu niet zeggen dat ik opeens een bierdrinkster word! Van de terugweg kan ik me niet meer zo heel veel herinneren. Aangezien een weekje naar school gaan, je best uitput, viel ik dan ook heerlijk in slaap naast Primoz. Ja ik weet ik ben heel leuk gezelschap, en als je dan wakker wordt en opeens iemand zegt: Good morning, Honey!, schrik je toch wel een beetje. Nouja weer een beetje fit, hadden Primoz en ik het idee om samen te ontbijten de volgende morgen. Maarja eerlijk gezegd had ik dit niet echt serieus genomen. Tot zaterdagmorgen/middag! Toen hoorde ik opeens gebonk op mijn deur, en wie stonden er voor mijn deur: Jelle & Primoz! Ze hadden vers stokbrood gekocht, zalm met uien ( wie eet dat nu op de vroege morgen???), kaas, ham en chocoladepasta. Zo lief als ik ben, had ik dus ook maar eens op de deur van Niamh geklopt en na 5min kwam zij dan ook heerlijk met ons ontbijten. Voor haar en Primoz had ik een stokbroodje gesmolten kaas gemaakt. Iedereen hier in het gebouw is namelijk jaloers op mijn oventje, zo komen Niamh en Ciara dan ook geregeld langs om hem even te gebruiken! ’s Middags ben ik samen met Gwen, Claudia, Primoz en Jelle gaan winkelen in Chateaufarine, dit is een klein overdekt winkelcentrum hier vlakbij. Het is niet al te groot, maar ze hebben er een H&M en een VERO MODA, hoe geweldig is dat! Ik heb hier dan meteen ook maar een nieuwe stregging of tregging gekocht, of hoe je het ook maar wilt noemen (een broek in de vorm van een legging of andersom natuurlijk) en aangezien mijn zwarte tas gesneuveld was al aan het begin van mijn verblijf hier heb ik mij dan ook maar getrakteerd op een nieuwe zwarte leren tas! ’s Avonds eigenlijk niet meer veel gedaan, behalve lekker gekookt met Niamh. Nee ditmaal geen culinair hoogstandje, je doet namelijk allemaal groente in een pan, verse, uit een potje, uit een diepvrieszak, dit doe je in een grote pan, saus erover en je hebt een maaltijd! We gingen deze avond dan ook op tijd slapen want zondag stond een tripje naar Dijon op de planning. Om 08.00 vertrok onze bus naar het station en rond 9 uur zaten we in de trein. Nou hier kunnen de Nederlanders nog eens iets van leren. Het leek wel of je in de 1e klas zat. Lekker comfortabele stoelen, je eigen tafeltje voor je. Heerlijk! Na een uurtje muziek te hebben geluisterd en een nieuw kaartspel te hebben geleerd, waren we gearriveerd in Dijon. Het was zondag, dus de winkels waren dicht. Dit was wel erg jammer, maar wel weer een reden om terug te komen natuurlijk! We hebben hier veel kerken en museums gezien, het voelde een beetje alsof ik weer terug op de Middelbare School zat. Maar dit keer kon je wel lekker zelf doen en laten wat je wilde en je hoefde niet naar iemand te luisteren. Om 12 uur zijn we lekker buiten koffie gaan drinken en rond 1 uur een broodje, omdat natuurlijk nog niemand ontbeten had. Om 2uur ging we nog naar het museum van de mooie kunsten. Hierna ben ik met mijn Nederlanders Gwen & Jelle nog ff op het terras gaan zitten. Ook wel weer eens leuk om alleen maar Nederlands te praten. Om 16.15 hadden we de trein terug naar het prachtige Besançon en rond 18.00 stapte ik dan ook weer mijn kamertje binnen. Heerlijk na een vermoeiende dag. Maar eerlijk is eerlijk ik heb het wel naar mijn zin gehad in Dijon. Het is best een mooie stad en als je hier bent, denk ik toch dat je het gezien moet hebben. Ook deze foto’s staan in mijn vorig blog. Na een zeer vermoeiend weekendje ging op maandagmorgen rond kwart over 6 weer fijn mijn wekker. Back to reality! De eerste uren tot 12uur gingen redelijk goed, maar na een pauze te hebben gehad van 2uur om vervolgens weer van 14.30 tot 16.30 aan de slag te gaan, vind ik persoonlijk toch wat minder. Dus wat doe je dan maandagavond, ja dan ga je eerst 2 uur met je beste vriendinnetje bellen en dan op tijd naar bed. En ik kan je vertellen het werkt ook nog. Ik geloof niet dat ik hier ooit zo goed heb geslapen, dus dinsdagmorgen begon ik dan ook weer fris en fruitig en vol goede moed aan mijn lesje marketing direct. ’s Middags had ik mijn grote presentatie. Ik had samen met Amy mijn tekst nog maar eens doorgenomen en zij had naar mijn uitspraak geluisterd, maar alles was prima. Toch toen ik voor de klas stond met alleen maar fransen voor me, begonnen mijn beentjes toch wel een beetje te trillen, maar ook dit heb ik weer overleefd. Het was heel spannend, maar ik geloof dat het wel goed is gegaan. Althans iedereen vond dat ik het goed had gedaan, gelukkig! Dinsdagavond was er weer een erasmusavond in Bar L’U. Ik vond dat ik dat wel verdiend had. Na een paar drankjes had Jelle zijn autootje volgeladen, om ons netjes bij de campus af te zetten. En toen was het alweer woensdag. Ik heb tot 5uur school gehad, en heb mij vervolgens een heerlijk broodje gezond gemaakt. En ja ik heb vandaag de was gedaan. Volgens mij is dit voor het thuisfront erg hilarisch, want toen ik mijn papa aan de telefoon had en hij vroeg mij wat ik aan doen was, moest hij toch wel erg hard lachen.
Als laatste wil ik nogmaals mijn adres plaatsen. Aangezien bij Gwen er nogal wat onenigheid was ontstaan. Wij vonden het namelijk erg logisch ( en we hadden er ook niet zo bij stil gestaan), dat je ook France onder het adres zet. Dus als jullie mij een kaartje of brief willen sturen dan zet er ook France onder, dan kan er tenminste helemaal niks mis gaan.

Mlle Tummers Anouk
CROUS- Résidence Colette
Bât. Stendhal B Chambre 307
B.P. 31225
25004 Besançon -CEDEX 3
France


Hele dikke kus uit Besançon!


Ps. Dankjewel voor alle lieve krabbeltjes en e-mails, zo weet ik tenminste dat jullie mij nog niet vergeten zijn!