Saying goodbye never gets easy
Door: Anouk
Blijf op de hoogte en volg Anouk
08 Mei 2011 | Zuid-Afrika, Krugersdorp
Zoals de titel misschien al voorspelt, heb ik vandaag weer afscheid moeten nemen van mijn vriend. Misschien verwachtte ik dat het deze keer makkelijker zou zijn, maar helaas was dat niet het geval. Al weet ik deze keer wel dat ik nog maar ongeveer zeven weken hoef te wachten voor dat ik hem weer zie. Toch vraag ik me af, waar die twee weken zijn gebleven. De tijd is werkelijk omgevlogen. En als ik nu terugkijk, heb ik er ontzettend van genoten. Niet alleen omdat ik in goed gezelschap was, maar ook omdat ik wat van Zuid-Afrika heb mogen zien. Hoe heerlijk independent je kan zijn met een auto, naar huis gaan wanneer jij dat wilt, niet met zware boodschappen de berg beklimmen, maar lekker lui in de auto stappen en gaan. Maar zoals bij alles, is er een tijd van komen en een tijd van gaan. En de tijd ertussenin moet je waarderen en koesteren, zodat je er later nog eens aan terug kan denken. Althans, dat is zeker wat ik ga doen.
Ons laatste weekend samen, hebben we toch nog wel aardig gevuld met leuke dingen. Vrijdagmiddag zijn we naar de bioscoop gegaan. Naar Fast and the Furious 5. Zuid-Afrika ligt toch niet zo ver achter, als ikzelf verwachtte, aangezien de film in Nederland donderdag in première is gegaan en hier vrijdag. De tijden zijn hier wel behoorlijk anders. De eerste film begint om 11.50 en dan om 14.40/17.15 en de laatste om 20.00. Niet zo gek als sommigen hier al om 19.00u naar bed gaan. De zaal was ook groter dan ik had verwacht, groot beeld, comfortabel stoelen, twee stoere mannen op het scherm en de liefste naast me. Omdat het al begon te schemeren, en het niet veilig is om door het donker te lopen, zijn we naar huis gelopen en hebben we daar nog een filmpje samen gekeken op de laptop.
Zaterdagmiddag zijn we naar het circus geweest. Circus Brian. Een international one, wij hadden er nog nooit van gehoord. Misschien zat het internationale meer in de nationaliteiten van alle deelnemers. De middag begon met twee tijgers en een leeuw die kunstjes deden op van die opstapjes. Na vijf minuten verlieten ze het toneel al. Dit bleek eigenlijk al bij alles. Niet zoals in Nederland waarbij één act minstens tien, vijftien minuten duurt. Nee, hier kwamen ontzettend veel acts langs, die telkens maar even duurden. Wat wel voor de nodige afwisseling zorgde. De show vervolgde zich met vier jongleurs. Verder kwamen er drie poedels touwtje springen en liet een man zich uit een kanon schieten. Ook kwamen er de nodige clowns voorbij, zoals de meeste van jullie wel weten niet mijn ding. Een acrobate, paarden die rondjes renden en twee olifanten die gingen knielen. Bij de olifanten en de tijgers en de leeuw had ik wel een gemengd gevoel, omdat ik ze hier ook allemaal los heb zien lopen en opeens zie je ze allemaal kunstjes doen. Gelukkig zagen ze er allemaal wel goed uit en zag je ze voor de show ook goed eten. Bij de laatste act werden mensen uit het publiek gevraagd, thank god dat wij niet werden gevraagd. Het was de bedoeling dat ze een film gingen maken, de man deed het één keer voor en de vier kandidaten moesten het precies nadoen, anders moest er een nieuwe take gemaakt worden. Het begon met de man die dat bordje moet slaan, voor de film begint. Hij moest een aap nadoen en zich krabben aan zijn kont en hoofd. De enige vrouw, moest een rok aan en dansen als een cowgirl op een nogal lompe manier en natuurlijk de rok optillen zodat haar kont tevoorschijn kwam. Als derde was er de man die met de vrouw moest gaan dansen en voor haar op de knieën moest. Dit ging nog allemaal goed. Totdat de laatste persoon aan de beurt was. Hij moest als een cowboy door de midwest gaan lopen en de deur opentrappen van het café. Dit ging niet volgens plan, dus moest de hele film weer overnieuw. Hilarisch, aangezien de mensen die mee moesten doen zich nogal bescheten voelde en wij niet konden stoppen met lachen.
Na het circus zijn we nog wat gaan eten bij Spur, een steak house bij Key West. Niet echt mijn soort restaurant, maar ze hadden er kipfilet dus fine by me. Jorrit was helemaal in zijn nopjes, aangezien hij zich een steak van 500 gram had besteld. Het eten was bovenverwachting, echt super lekker en de sfeer was top. Ook waren er twee jarigen in de zaal, die luid in het Afrikaans werden toegezongen door de bediening. Erg leuk om mee te maken, als ze gaan zingen en dansen om de jarigen extra in het zonnetje te zetten. Vervolgens naar huis gegaan, om de film The Expendables te kijken, maar zoals gewoonlijk heb IK het einde van de film niet meer meegekregen, aangezien ik alweer in een diepe slaap was.
Gelukkig konden we lekker uitslapen en zijn we voor de laatste keer samen nog een drankje gaan drinken bij Jazz Time. Even voor drie uur kwam Koos, Sugarpie van Minnie, Jorrit ophalen. Helaas kon ik niet mee naar het vliegveld aangezien Koos hem afzette en dan verder reed naar Nelspruit. Na het afscheid, ook weer terugverhuist naar mijn eigen kamertje. Oud en vertrouwd en weer met z´n tweeën, deze keer niet meer samen met Jorrit maar met Rianne. Dus alleen hoef ik me gelukkig niet te voelen. En er staan leuke tripjes op het vooruitzicht. Dus ga ik nog maar even genieten van mijn tijd in Zuid-Afrika, want voor ik het weet zijn die andere zeven weken ook zo voorbij.
Hele dikke kus uit Krugersdorp.
Ps. Mama ik hoop dat je een fijne Moederdag hebt gehad!
Ons laatste weekend samen, hebben we toch nog wel aardig gevuld met leuke dingen. Vrijdagmiddag zijn we naar de bioscoop gegaan. Naar Fast and the Furious 5. Zuid-Afrika ligt toch niet zo ver achter, als ikzelf verwachtte, aangezien de film in Nederland donderdag in première is gegaan en hier vrijdag. De tijden zijn hier wel behoorlijk anders. De eerste film begint om 11.50 en dan om 14.40/17.15 en de laatste om 20.00. Niet zo gek als sommigen hier al om 19.00u naar bed gaan. De zaal was ook groter dan ik had verwacht, groot beeld, comfortabel stoelen, twee stoere mannen op het scherm en de liefste naast me. Omdat het al begon te schemeren, en het niet veilig is om door het donker te lopen, zijn we naar huis gelopen en hebben we daar nog een filmpje samen gekeken op de laptop.
Zaterdagmiddag zijn we naar het circus geweest. Circus Brian. Een international one, wij hadden er nog nooit van gehoord. Misschien zat het internationale meer in de nationaliteiten van alle deelnemers. De middag begon met twee tijgers en een leeuw die kunstjes deden op van die opstapjes. Na vijf minuten verlieten ze het toneel al. Dit bleek eigenlijk al bij alles. Niet zoals in Nederland waarbij één act minstens tien, vijftien minuten duurt. Nee, hier kwamen ontzettend veel acts langs, die telkens maar even duurden. Wat wel voor de nodige afwisseling zorgde. De show vervolgde zich met vier jongleurs. Verder kwamen er drie poedels touwtje springen en liet een man zich uit een kanon schieten. Ook kwamen er de nodige clowns voorbij, zoals de meeste van jullie wel weten niet mijn ding. Een acrobate, paarden die rondjes renden en twee olifanten die gingen knielen. Bij de olifanten en de tijgers en de leeuw had ik wel een gemengd gevoel, omdat ik ze hier ook allemaal los heb zien lopen en opeens zie je ze allemaal kunstjes doen. Gelukkig zagen ze er allemaal wel goed uit en zag je ze voor de show ook goed eten. Bij de laatste act werden mensen uit het publiek gevraagd, thank god dat wij niet werden gevraagd. Het was de bedoeling dat ze een film gingen maken, de man deed het één keer voor en de vier kandidaten moesten het precies nadoen, anders moest er een nieuwe take gemaakt worden. Het begon met de man die dat bordje moet slaan, voor de film begint. Hij moest een aap nadoen en zich krabben aan zijn kont en hoofd. De enige vrouw, moest een rok aan en dansen als een cowgirl op een nogal lompe manier en natuurlijk de rok optillen zodat haar kont tevoorschijn kwam. Als derde was er de man die met de vrouw moest gaan dansen en voor haar op de knieën moest. Dit ging nog allemaal goed. Totdat de laatste persoon aan de beurt was. Hij moest als een cowboy door de midwest gaan lopen en de deur opentrappen van het café. Dit ging niet volgens plan, dus moest de hele film weer overnieuw. Hilarisch, aangezien de mensen die mee moesten doen zich nogal bescheten voelde en wij niet konden stoppen met lachen.
Na het circus zijn we nog wat gaan eten bij Spur, een steak house bij Key West. Niet echt mijn soort restaurant, maar ze hadden er kipfilet dus fine by me. Jorrit was helemaal in zijn nopjes, aangezien hij zich een steak van 500 gram had besteld. Het eten was bovenverwachting, echt super lekker en de sfeer was top. Ook waren er twee jarigen in de zaal, die luid in het Afrikaans werden toegezongen door de bediening. Erg leuk om mee te maken, als ze gaan zingen en dansen om de jarigen extra in het zonnetje te zetten. Vervolgens naar huis gegaan, om de film The Expendables te kijken, maar zoals gewoonlijk heb IK het einde van de film niet meer meegekregen, aangezien ik alweer in een diepe slaap was.
Gelukkig konden we lekker uitslapen en zijn we voor de laatste keer samen nog een drankje gaan drinken bij Jazz Time. Even voor drie uur kwam Koos, Sugarpie van Minnie, Jorrit ophalen. Helaas kon ik niet mee naar het vliegveld aangezien Koos hem afzette en dan verder reed naar Nelspruit. Na het afscheid, ook weer terugverhuist naar mijn eigen kamertje. Oud en vertrouwd en weer met z´n tweeën, deze keer niet meer samen met Jorrit maar met Rianne. Dus alleen hoef ik me gelukkig niet te voelen. En er staan leuke tripjes op het vooruitzicht. Dus ga ik nog maar even genieten van mijn tijd in Zuid-Afrika, want voor ik het weet zijn die andere zeven weken ook zo voorbij.
Hele dikke kus uit Krugersdorp.
Ps. Mama ik hoop dat je een fijne Moederdag hebt gehad!
-
08 Mei 2011 - 18:32
Els:
Hoi Anouk, zo te lezen hebben juliie het prima naar jullie zin gehad maar ik had niet anders verwacht.
Zag dat dat Jorrit een half uurtje later dan gepland de lucht in gegaan is.
Jammer voor jou dat hij weer naar huis komt, maar ik ben blij hem weer te zien morgen.
Geniet nog maar van je tijd daar en probeer nog maar zoveel mogelijk te zien. Wij kunnen dan nu ook langzaam uitkijken naar jouw terugkomst over 7 weken. Je zult zien, deze zullen ook omvliegen, zeker als je nog vanalles op het programma hebt staan.
Heel veel groetjes,
Els XX -
08 Mei 2011 - 19:42
Chantal,antoine Stan:
He meid het is nooit makkelijk om afscheid te nemen,maar je hebt nu wel weer iets om naar uit te kijken. Gelukkig heb je het naar je zin, dus de zeven weken zullen snel voorbij zijn, daar zijn wij van overtuigd. Heel veel liefs en groetjes van ons drietjes tot gauw. Ps het zwembad staat op je te wachten. -
09 Mei 2011 - 08:30
Anja:
Tja, afscheid nemen valt nooit mee....gelukkig nu niet voor zo'n hele lange tijd !!! 7 weken zijn inderdaad om voordat je t weet. Gelukkig hebben jullie een enorm leuke tijd gehad, genoten van elkaar en een mooi (klein) stukje Zuid-Afrika gezien. Daarbij mag je je verheugen op nog een paar hele mooie tripjes.... en tja ach die 7 weken vliegen dan ook weer voorbij. Je hebt in ieder geval toch weer een room-mate !!! tenminste als Rianne niet de hele kamer in beslag heeft genomen !!! Maak er nog een toffe tijd van .... voordat je t weet sta je weer in ons kikkerlandje !!! Heel veel succes en plezier nog.
Groetjes Anja -
10 Mei 2011 - 07:42
Laura:
Ha Lieverd, afscheid is nooit leuk. Maar jullie hebben hele leuke dingen samen gedaan, en Jorrit kan zich nu ook een voorstelling maken waar en hoe jij nu leeft. De dieren daar zijn echt geweldig en je gaat het allemaal nog missen als je weer terug bent hier.. Kijk nu maar uit naar de leuke dingen die je daar nog gaat doen en dan is de tijd zo voorbij.
Dikke kus
Je zus -
10 Mei 2011 - 18:40
Renieeee:
nountjeee, sounds good! word weijer tied veur eine update! ich bin gans benuujd noa alle belevenisse!!
ich hob vandaag miene 9de vreuge gedoan en bin blie es ich vrie heb en den kriegs se eine uitgebreide meel van mich!!
nog 7 weakskes! geneet van die letste tied, want ut vleeg veurbiee!!
xx -
11 Mei 2011 - 16:15
Laura:
Ha moppie!!
Wat leuk alle foto's (Thanks Jorrit!). Het ziet er allemaal super indrukwekkend uit. En leuk om jouw ook weer eens te zien ;-) En de leeuwen zijn echt super lief ( als ze klein zijn haha).
Dikke knuffel
je zus -
11 Mei 2011 - 20:10
Mam Tummers:
Hoi moederdag was wel erg warm want ik mmoest de troep van het etentje opruimen en naar de jaardienst in Urmond om half tien dus weer stressen. Heb met moeder van Jorrit gepraat toen ze aan het joggen was. Als jullie naar Spanje willen moeten jullie dat doen en niet aan mij denken. Ik hoop dat ik weer vlug een job vind want het wordt me thuids echt te veel xxx van je groetjes van pap en mam -
19 Mei 2011 - 06:16
Mam Tummers:
Hoi meid hoe is het vandaag. Pap is gisteren weer in de scan geweest en krijgt volgende vrijdag uitslag. Hier is alles oke we gaan hooien en ieder vrij uur dat pap heeft doen we kloven. Nog twee dagen en we zijn er dooorheen. Je zult het wel druk hebben met stage en verslag. Jammer dat ik zaterdag er niet was toen je gebeld had. We waren even het dorp naar receptie Jan Venbruex. Hopenlijk hoor ik vlug weer eens je stem. Geniet er maar van want hier is het ook maar saai. Veel sollicitaties weg en ook al veel afwijzingen. We houden moed. Als jij dadelijk eens gaat verdienen kan ik soppen en in de vut gaan. Pap heeft het zo druk. Tot zondag helemaal volgepland. Kloven,maaien,hooi draaien,heggen scheren. Zaterdagavond gaan we wel naaar Toon in de schouwburg. Tot noun xxx pap en mam.
-
19 Mei 2011 - 15:00
Kim:
Hee sjatteke!! Ik had nu wat tijd en deze heb ik benut om al je reisverhaaltjes te lezen.. Verheug me nu al op het moment dat je terug bent en we goed kunnen bijkletsen.. Kan je één ding vertellen hier in Sittard is het veel minder spannend!! haha....
Geniet er nog maar van...
Liefss xx -
23 Mei 2011 - 07:17
Ivana:
Heej, eindelijk tijd om weer eens te reageren op je mooie verhaaltje!
We hebben natuurlijk vanalles van Jorrit gehoord, alleen vertelt hij dat dan via de mannen versie! Haha!
Vandaag Simone jarig en ik ga zometeen voor haar aardbeienvlaai bakken! Ik zou zeggen we bewaren een stukje, maar dat is geen goed idee!
Ik bak er wel een als jij er weer bent!
Geniet nog lekker van de laatste paar weken en voor je het weet liggen we gezellig aan het strand in Spanje! Als jullie meegaan!
Dikke kus Ivana -
27 Mei 2011 - 13:53
Jaimie En Jaro:
Hoi meis
Eindelijk kan ik weer eens reageren op je mooie verhalen via deze site..
Van jorrit hebben we veel verhalen gehoord , wat een ontzettende levenservaring maak jij mee daar in afrika ... prachtig... en te gek dat Jorrit is kunnen komen en heeft mogen proeven waar jij zo.n lange tijd bent verbleven he..Zeker mis je hem nu nog meer nu jullie even samen zijn geweest...maar de komende week zullen omvliegen en dan kunnen we jou weer allemaal in onze armen sluiten..want we missen jou ook..
dikke kus en tot mails xx jaimie ,romario en jaro
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
