Three weeks in South Africa

Jewellery business
De laatste twee weken stonden in het teken van het heropstarten van de sieraden business. De vrouwen in het huis maken prachtige armbanden en kettingen, maar doordat er geen controle is over wie wat maakt, komt er ook geen geld in het laadje. De hele sieradenkamer was een grote puinhoop, het codeersysteem onleesbaar, en alles werd bijgehouden in verschillende mappen van alle vrouwen, waardoor er vijftien verschillende boeken waren en geen overzicht. Na eerst de kamer eens te hebben opgeruimd, om te zien over wat er allemaal was, hebben we een excelbestand gemaakt met verschillende bladeren voor elke vrouw die een sieraad maakt. 40% van de opbrengst van de sieraden is om nieuwe materialen te kopen, 20% gaat naar The Cradle of Hope, 10% is voor de supervisor, 15% is voor de maker van het sieraad en de laatste 15% gaat naar de persoon die het sieraad verkoopt. Met dit excelbestand kun je precies zien hoeveel producten er worden gemaakt, hoeveel geld het gaat opbrengen en hoeveel iedereen individueel eraan kan gaan verdienen. Hiermee hopen we te bereiken dat de vrouwen meer sieraden gaan maken om zelf en The Cradle of Hope meer geld te laten verdienen . Daarnaast is het de bedoeling dat de vrouwen zorgvuldiger met de spullen omgaan zodat de sieraden niet onder het stof komen te zitten, want zo verdient niemand er namelijk aan.

Social Gathering
Zaterdag heeft Michelle een sieradenparty gehouden bij een ‘’rich lady’’ thuis. Deze mevrouw had vijftig van haar vriendinnen uitgenodigd om ook sieraden te kopen om zo the Cradle of Hope te steunen. Bij deze meeting heeft Michelle ook haar levensverhaal verteld: the four miracles. In een notendop, van een heroïne verslaafde naar een werkende moeder. Voor deze party hadden wij een PowerPoint presentatie gemaakt, met voor- en na foto’s van Michelle. Ook het leven van the Cradle of Hope werd erin besproken, zo probeerde Michelle sponsors te krijgen voor de organisatie. Morgen zullen we te horen krijgen hoeveel deze dag heeft opgeleverd. Tevens zal deze dag in het teken staan van het inventariseren van de sieraden.

Voor de rest zijn we de afgelopen twee weken bezig geweest met het schrijven aan ons communicatieplan. Daarnaast hebben we nagedacht over wat we allemaal willen veranderen aan de organisatie. Om te beginnen,de website en de folders kunnen naar mijn mening wel een opknapbeurt gebruiken.

Keg
Vorige week vrijdag (25-02-2011) gingen we voor de eerste keer op stap. We vertrokken om 19.00. Nee dit is geen grapje. Eerst gingen we naar een soort bikerscafé wat er van binnenuit een beetje dotchy uitzag. Bijna alleen maar mannen zaten er binnen, allemaal luid aan het schreeuwen omdat hun favoriete rugbyteam op tv was. Na een drankje te hebben gedaan, nam Christine en haar vriend Kenny ons mee naar de Keg. Een Irish Pub in Key West. Hier hing een heel relax sfeertje, mannen waren nog steeds naar rugby aan het kijken, maar ondertussen werd er ook leuke muziek gedraaid. Drank kregen we gratis aangeboden, zelfs de barman kwam vragen of we geen gratis rondje wilde. Na de rugby wedstrijd, werd de muziek luider en kon er gedanst worden. Om 23.00 gingen we moe maar voldaan naar huis. Erg onnatuurlijk want in Nederland zouden we pas rond kwart voor twaalf op stap gaan.

Dinsdag moest Evelyn ( de schooljuffrouw van de crèche) naar de groepsessie van Eva, wat betekende dat ik een paar uurtjes op de kinderen moest letten. Jayden en Daniella van twee jaar en Zelda en Justin van vier jaar. Nou zul je denken, och vier kleine schattige kinderen wat is daar nou moeilijk aan. Als ze maar rustig buiten kunnen spelen, valt alles inderdaad mee. Soms even opletten wanneer Jayden alleen wil gaan glijden of als Daniella wil gaan schommelen. Tot dat het etenstijd is. Als je even niet oplet, gooit Jayden zijn eten over de tafel of je zit onder met oranje ranja, heerlijk. Na het eten (lees: chips en koekjes) is het dan tijd om te gaan slapen. Natuurlijk lukt dat ook meteen na zoveel energie lekkernijen.. Na een half uur zoiets lagen ze gelukkig allemaal te slapen. Nou petje af voor alle moeders met vier kleine kinderen, ik doe het jullie niet na.

Woensdag herhaalde dit tafereel zich nog eens. Nu stond ik er gelukkig niet meer alleen voor. Deze keer wilde Jayden al na twintig minuten gaan slapen. Nou in ieder geval vooruitgang geboekt. Deze dag kregen we nogmaals te horen dat er donderdag een mogelijke sponsor op bezoek kwam en dat het huis spik en span moest zijn. Donderdag was werkelijk een gekkenhuis. Om kwart voor acht was iedereen nog druk in de weer met de tafels poetsen, ramen wassen, groente snijden en noem maar op. De belangrijke mevrouw zou om tien uur op de stoep staan, nou je raadt het al mevrouw kwam een uurtje eerder. Namelijk tijdens de ochtendmeeting. Na de meeting ging iedereen zijn eigen weg, ik heb het nog nooit zo stil gehoord. Zelfs de kinderen waren muisstil. De opluchting was zichtbaar merkbaar toen ze wegging. Iedereen kwam weer tot leven. Ben eens benieuwd of the cradle überhaupt geld gaat krijgen. Over twee maanden weten we meer.

Lingerie maken
Vrijdag was Melodie niet aanwezig op the cradle. Justine vertelde ons dat er om 11.00u een workshop zou zijn over lingerie maken. Melodie had gevraagd of wij ons hiermee bezig wilde houden. Dit zou waarschijnlijk een nieuwe inkomstenvorm zijn voor de organisatie. Geen idee wat we er bij moesten voorstellen. Om 11uur kwam er een man met zijn vriendin binnen en zijn moeder. Geweldig, die vrouw had een bril op die mijn vader in de jaren 80 op had, misschien ook wel weer erg retro. We kregen allemaal bh’s en strings voor onze neuzen gelegd die van kralen moesten worden voorzien. Niet de mooiste moet ik eerlijk toegeven. De bandjes van de lingerie moesten met een soort van ijzerdraadje aan elkaar worden vastgemaakt en om dat ijzerdraadje moesten dan kralen om heen worden geschoven. Lijkt mij ook niet echt lekker zitten, maar de man was ervan overtuigd dat het goed zo verkopen en als de vrouwen het zouden maken zouden ze er een fijn zakcentje mee kunnen verdienen. Op de vraag hoe dat in het wasmachine moest, keek hij toch raar op en antwoordde ja maar dat doe je toch gewoon met de hand wassen?? Eenmaal aan de slag bleek het toch niet zo makkelijk te zijn. Ook TannieAnnie deed gezellig mee. De foto’s spreken boekdelen, lijkt mij.

Zaterdag was een relaxte dag. We zijn naar Key West gegaan en hebben lekker van het zonnetje en het uitzicht genoten. Zondag onze eerste braai (bbq) gehad en toen was het weekend alweer voorbij.

Ik hoop dat alles goed met jullie gaat. Ik vermaak mij in ieder geval prima. Lieve mensen, lekker weertje (30 graden), Zuid-Afrika is tot dusver goed vertoeven.

Dikke kus en tot snel!

Ps. Als jullie misschien wat post willen sturen kan dat op het volgende adres:

Anouk Tummers
17 2nd Street
1739 Krugersdorp- North, Gauteng
South Africa